我们 在 北京！
Door: Michael
Blijf op de hoogte en volg Michael
30 Juli 2005 | Mongolië, Ulaanbaatar
你们 好....Cool, microsoft word the chinese version; vertaald alles meteen in karakters. Wat dus ook betekend dat we in China zijn aanbeland. Dat is overigens ook zo' n beetje de strekking van de titel van deze update: we zijn in Beijing!!!...vond ik wel toepasselijk om het in het chinees te doen.
Nog bedankt voor alle reacties op het vorige verhaal. Vooral leuk dat zelfs angelique vanaf kreta meeleest :D. Ik heb ook nog een foto online weten te zetten, en wel die van Olga. Om deze up te loaden duurde echter zo lang, dat het dus bij een foto blijft.
Dan terug naar waar het vorige verhaal eindigde....Irkutsk. Vanaf Irkutsk zijn we richting mongolie vertokken. In de trein aangekomen begon het meteen goed....een hele mogoolse familie bewoonde onze coupe die daardoor naar een mengeling van knoflook, alcohol en zweetvoeten rook. Gelukkig konden wij in vloeiend mongools uitleggen dat ze op moesten rausschen, wat ze natuurlijk meteen deden :D. Na dit avontuurtje begon het 'normale' treinleven weer: noodles eten, lezen, spazieren met mede reizigers om vervolgens weer noodles te eten. Na een dag en een nacht in de trein waren we dan ook blij dat we er in Ulaan Baatar uit konden.
In Ulaan Baatar hadden we alles van te voren al geregeld en dat bleek perfect te zijn. Eigen chauffeur en gids die ons zouden rondleiden door een zo fascinerend land. Fascinerend omdat het nog onbedorven is....het enige stukje waar de mens duidelijk aanwezig is de hoofdstad. Daarbuiten zie je alleen bergen, graslandschap en af en toe een wit puntje wat een ger (traditioneel mongolische tent) is. De eerste avond sliepen wij ook in zo' n ger en dat hadden we ook wel nodig na een lange rit die alleen onderbroken werd door een bezoek aan het kustai national park. In dit park hebben we wilde prezwalski paarden gezien. Zeer bijzonder...er leven er nog maar 600 namelijk. s' avonds dus in een ger kamp geslapen aan de rand van de woestijn. De laatste zin beantwoord dus ook bas' brandende vraag: what de fuck doe je in zo'n ger. Slapen dus ;).
De volgende dag zijn we door gereisd naar Kharakhorum, de oude hoofdstad van het rijk van djengis kahn. Aldaar hebben we het boeddhistische erdene zuu klooster bezocht. Aangezien ik nog nooit in boedhistisch klooster was geweest was ook dit zeer indrukwekkend. Temeer omdat er een 25m hoge hoog verguld boeddha beeld in een van de tempels te vinden was. Na dit bezoek zijn we langs geweest bij een mongoolse familie. Na wat rare blikken beide kanten op, kregen we zongedroogde (lees: versteende) kaas aangeboden en gefermenteerde melk aangeboden. Heeerlijk!!!...althans dat vinden die mongolen. Ons exclusieve kijkje in de mongoolse keuken werd afgemaakt met een gefrituurd broodje gevuld met schapeningewanden...zo niet nog lekkerder ;). Na het culinaire gedeelte was het de bedoeling dat we gingen paardrijden. Vooral voor jochem was dit een hele ondernememing aangezien de paarden meer pony's zijn en hij de stijgbeugels dus niet eens nodig had om op het paard te komen. Conclusie: onze kennismaking met een traditioneel mongolisch nomadengezin was zeker voor ons heel erg leuk en interessant....ik vraag me af of zij er ook zo over dachten na het zoveelste busje toeristen. Zeker is wel dat ook na de zoveelste bus, de gehele familie wel zeer vriendelijk bleef. Dit geldt voor de mongolen in het algemeen, die doorgaans een stuk vriendelijker zijn dan de russen.
Onze laatste dag in mongolie hebben we vooral in de auto doorgebracht, nogmaals verwonderend kijkend naar het landschap. De lunch was net zo verwonderlijk, want er stonden weer ingewanden op het menu en E.T. vond zelfs een spin in zn soep. Dat was waarschijnlijk het enige minpuntje van ons verblijf in mongolie.
Donderdag zaten we weer in de trein, dit keer voor het laatste stuk naar China. Daar zijn we vrijdagmiddag aangekomen en we werden meteen in het diepe gegooid....in het chinees een taxichauffeur uitleggen waar we naartoe moesten. Maar het is gelukt....en het mandarijn spreken gaat ook steeds soepeler. Was ook wel handig, want bij het zomerpaleis, waar we vandaag geweest zijn, moesten we de chinezen van ons afslaan. We vallen namelijk nogal op....drie kerels >1.85m.
Morgen gaan we richting de muur. Dat betekend dat we om 0600 opmoeten, dus het is hoog tijd om te gaan tukken. Tot de volgende update dus...
再见，
迈克尔 ofwel MIKE
Nog bedankt voor alle reacties op het vorige verhaal. Vooral leuk dat zelfs angelique vanaf kreta meeleest :D. Ik heb ook nog een foto online weten te zetten, en wel die van Olga. Om deze up te loaden duurde echter zo lang, dat het dus bij een foto blijft.
Dan terug naar waar het vorige verhaal eindigde....Irkutsk. Vanaf Irkutsk zijn we richting mongolie vertokken. In de trein aangekomen begon het meteen goed....een hele mogoolse familie bewoonde onze coupe die daardoor naar een mengeling van knoflook, alcohol en zweetvoeten rook. Gelukkig konden wij in vloeiend mongools uitleggen dat ze op moesten rausschen, wat ze natuurlijk meteen deden :D. Na dit avontuurtje begon het 'normale' treinleven weer: noodles eten, lezen, spazieren met mede reizigers om vervolgens weer noodles te eten. Na een dag en een nacht in de trein waren we dan ook blij dat we er in Ulaan Baatar uit konden.
In Ulaan Baatar hadden we alles van te voren al geregeld en dat bleek perfect te zijn. Eigen chauffeur en gids die ons zouden rondleiden door een zo fascinerend land. Fascinerend omdat het nog onbedorven is....het enige stukje waar de mens duidelijk aanwezig is de hoofdstad. Daarbuiten zie je alleen bergen, graslandschap en af en toe een wit puntje wat een ger (traditioneel mongolische tent) is. De eerste avond sliepen wij ook in zo' n ger en dat hadden we ook wel nodig na een lange rit die alleen onderbroken werd door een bezoek aan het kustai national park. In dit park hebben we wilde prezwalski paarden gezien. Zeer bijzonder...er leven er nog maar 600 namelijk. s' avonds dus in een ger kamp geslapen aan de rand van de woestijn. De laatste zin beantwoord dus ook bas' brandende vraag: what de fuck doe je in zo'n ger. Slapen dus ;).
De volgende dag zijn we door gereisd naar Kharakhorum, de oude hoofdstad van het rijk van djengis kahn. Aldaar hebben we het boeddhistische erdene zuu klooster bezocht. Aangezien ik nog nooit in boedhistisch klooster was geweest was ook dit zeer indrukwekkend. Temeer omdat er een 25m hoge hoog verguld boeddha beeld in een van de tempels te vinden was. Na dit bezoek zijn we langs geweest bij een mongoolse familie. Na wat rare blikken beide kanten op, kregen we zongedroogde (lees: versteende) kaas aangeboden en gefermenteerde melk aangeboden. Heeerlijk!!!...althans dat vinden die mongolen. Ons exclusieve kijkje in de mongoolse keuken werd afgemaakt met een gefrituurd broodje gevuld met schapeningewanden...zo niet nog lekkerder ;). Na het culinaire gedeelte was het de bedoeling dat we gingen paardrijden. Vooral voor jochem was dit een hele ondernememing aangezien de paarden meer pony's zijn en hij de stijgbeugels dus niet eens nodig had om op het paard te komen. Conclusie: onze kennismaking met een traditioneel mongolisch nomadengezin was zeker voor ons heel erg leuk en interessant....ik vraag me af of zij er ook zo over dachten na het zoveelste busje toeristen. Zeker is wel dat ook na de zoveelste bus, de gehele familie wel zeer vriendelijk bleef. Dit geldt voor de mongolen in het algemeen, die doorgaans een stuk vriendelijker zijn dan de russen.
Onze laatste dag in mongolie hebben we vooral in de auto doorgebracht, nogmaals verwonderend kijkend naar het landschap. De lunch was net zo verwonderlijk, want er stonden weer ingewanden op het menu en E.T. vond zelfs een spin in zn soep. Dat was waarschijnlijk het enige minpuntje van ons verblijf in mongolie.
Donderdag zaten we weer in de trein, dit keer voor het laatste stuk naar China. Daar zijn we vrijdagmiddag aangekomen en we werden meteen in het diepe gegooid....in het chinees een taxichauffeur uitleggen waar we naartoe moesten. Maar het is gelukt....en het mandarijn spreken gaat ook steeds soepeler. Was ook wel handig, want bij het zomerpaleis, waar we vandaag geweest zijn, moesten we de chinezen van ons afslaan. We vallen namelijk nogal op....drie kerels >1.85m.
Morgen gaan we richting de muur. Dat betekend dat we om 0600 opmoeten, dus het is hoog tijd om te gaan tukken. Tot de volgende update dus...
再见，
迈克尔 ofwel MIKE
-
30 Juli 2005 - 15:37
Mike:
nou de chineze karakter werken dus niet helemaal....mijn excuses daarvoor -
30 Juli 2005 - 16:35
PP:
Leest lekker weg je verhaaltje. Alleen je chinese tekens komen hier niet over. Dit krijgen wij bijvoorbeeld te zien:"迈克尔 ofwel MIKE"
Doe mij ook zo'n broodje; volgende keer dus doggybag mee!
Viel spass en a lot of pictures!!
Z Pp
Owww ja niet te lang wachten met je volgende verhaal svp -
30 Juli 2005 - 16:49
Van Mij:
erg leuk verhaal mike, ik moet menig maal flink (glim)lachen en ik had jullie wel eens willen zien, drie grote kerels tussen die kleine chinezen.Nou veel plezier verder en tot een volgend verhaal kus de Kaat -
30 Juli 2005 - 17:21
Basman:
dude!!!! slapen kan fijn zijn he ;) hehe...hoewel 't me nu hier af en toe behoorlijk mn strot uitkomt maargoed, das een ander verhaal! Je verhaal is weer heerlijk om te lezen en vond gister super om jullie alle 3 op msn ff te spreken!!! Wandelse op dat muurtje, val dr niet af ;) ghehe en tot op msn of het volgende verhaal kerel! Doe et en jochem de grtn van me en ik zal menigmaal aan jullie denken als ik mn noodles verorber :p
zaijan Basman -
31 Juli 2005 - 13:08
Marieke:
Vanaf een zwaar herfstachtig Terschelling een berichtje van mij. Klinkt allemaal top wat jullie daar ver weg allemaal doen!! Heel veel plezier nog komende weken.
Greetz Marieke -
01 Augustus 2005 - 09:38
Ans En Ron:
Ha die Mike,
Weer genieten van je verhaaltje en de foto van Olga bekeken. Jammer dat je haar niet meer spreekt, anders had je het adres van Renate (Kapsalon Trendy) kunnen geven voor een metamorfose. Wandelse op die muur en val er niet vanaf!
Dikke kus,
Ans -
03 Augustus 2005 - 12:03
Kees-willen:
heey johan, alles lkkr :P ik moet ook maar is even wat achter laten he gheghe. maar ik moet je toch complimenteren met je verslaggevers talenten. puik werk mn jong. ik weet trouwens wat. je kan wel een stukje muur mee terug nemen ze hebben toch genoeg. naar mijn idee dan.
ik wens u weder heel veel spass toe en tot de volgende keer.
de groeten aan je voeten aangezien dat voor de chinesen een heel eind naar beneden is. :P
hajeee -
03 Augustus 2005 - 21:38
Dianne:
Goed, vandaag met Barvaria's tour dus voor het eerst van jouw site gehoord... Helaas, ik loop nu dus achter in jouw reisstories. Maar toch: nog heel veel plezier gewenst! -
04 Augustus 2005 - 08:18
Opa:
by eten van je broodje darm dacht je toen niet liever een croqet febo.
op discovery film gezien over shanhai en dat ga jy allemaal in het echt zien.
verder een goede reis voor jou en je vrienden.
opa en oma. -
04 Augustus 2005 - 12:07
Uwer Goede Thuiszittende Vrind:
ej man, werk je ding is bij.....tis stil aan de overkant! ;)
tjuussss Bas -
05 Augustus 2005 - 17:31
Afwachtende Bas:
hè weer niet.... ;) -
06 Augustus 2005 - 04:49
Reagerende Chinees:
ik zal mike een schop onder z'n kont geven, Bas ;)
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
