Campinggevoel en de generaal....

Daar was ik weer!!! Ik zit hier enigszins beschonken achter mijn beeldscherm omdat ik zojuist een marathon wodka adten met een Taiwanese generaal heb gehouden...hahaha. En die generaal kon er wat van....en niet alleen hij, maar eigenlijk alle Taiwanese notabelen met wie ik op pad was. Maar goed....daarover meer later in dit verhaal. Eerst wat er afgelopen week allemaal gebeurt is.

De week begon goed met een feestje in een Nederlandse bar om alle MBA-studenten welkom te heten. Nou ben ik helemaal geen MBA student, maar ik ken toevallig veel Nederlandse MBA studenten waardoor ik ook uitgenodigd was. Onder het genot van een Grolschje hebben we met zn allen staan genieten van de geweldige live muziek. De Amsterdamse eigenaar wist heel overtuigend liedjes van U2 te zingen....iets wat een Taiwanese karaoke fan blijkbaar ook vond, want hij stormde op een gegeven moment het podium op, greep een microfoon en begon mee te blèren met de band. Geweldig....haha!!!

Een goed begin van de week dus....de ochtend erop was echter iets rottiger toen ik met mn sneldrooghandoek en tandenborstel in algehele brakheid richting het ‘toilethok’ strompelde. Al Taiwanezen ontwijkend bereikte ik de douche. Na +- een halfuur van dat laatste genoten te hebben kon ik zo aansluiten bij de 20 andere studenten die hun tanden stonden te poetsen. En dat tandenpoetsen ging simultaan hè....zie je het voor je! Dit alles, in combinatie met mijn matras van 1cm dik die mij doet denken aan een halfzacht luchtbed waardoorheen je (Franse) keien in je rug voelt prikken, gaf mij het ultieme campinggevoel. Dat is dan ook de beste omschrijving van het leven hier in de dormitories denk ik :).
Tijd om uitvoerig de Taiwanese manier van tandenpoetsen te bestuderen was er niet, want mijn eerste Chinese les stond op het schema. En die was op zn minst gezegd interessant. Ik heb een hele leuke lerares en klasgenoten (uit Japan, Nicaragua, U.S., Korea etc), maar om nou al zingend weer de basistonen van het chinees te gaan oefenen leek mij nou niet echt nuttig. Dat vond mn lerares blijkbaar ook, want al na twee dagen werd ik geüpgrade van de kabouterklas naar de peuterklas (van niveau 1 naar niveau 2). Dat bleek toch niet zo’n goed idee, want iedereen in die klas sprak al zo’n beetje vloeiend chinees, waardoor ik weer heel snel terug ben gevlucht naar mijn kaboutertjes. Dat valt me sowieso wel tegen....mensen die al jaren chinees hebben gestudeerd zitten pas in een van de hogere beginnersniveaus. Volgens mij moet je om het advanced niveau te halen minstens 5 jaar fulltime chinees hebben geleerd. Maar goed...c’est la vie...ik vermaak me ook wel in de klas waarin ik nu zit. Ik heb elke dag 2 uur les en vanaf volgende week ook nog grammatica en pronounciation class en 1 uur privéles per week, dus mn chinees gaat met sprongen vooruit. Daarnaast natuurlijk ook veel sporten, al wil het tennissen jammergenoeg nog niet lukken omdat het hier al 7 dagen onafgebroken regent :(

Maar toen was daar het weekend...en ineens mooi weer :D. Toevallig viel dat samen met een trip waarvoor ik uitgenodigd was door een klasgenote. Nice...dacht ik...met een groep buitenlanders naar de hot springs. Niet dus....nee, nog veel beter.....met maar vier buitenlandse dames :D (uit Bolivia, Nicaragua, Rusland en Australia) en de rest Taiwanezen, gingen we als echte Aziaten op pad.....bewapend met cameras op de borst. Eenmaal aangekomen bij de hotsprings eerst een wandeling gemaakt door de bergen om daarna te genieten van tig baden variërend van 5-45 graden (overigens wel met winnie de pooh badmuts, want stel je voor dat je haren verliest :P). Wat heb ik het toch slecht :D. Vervolgens was het tijd om met onze Taiwanese gastheren te gaan eten, veel bedankjes te geven (aangezien zij alles voor ons betaalden) en heeeeel veel te proosten. Tijdens het eten bleek dat we met allerlei hooggeplaatste figuren aan tafel zaten. O.a. een generaal uit het leger, de decaan van ons programma van de uni, de commissaris van de politie van Taipei en een of andere stinkend rijke zakenman. Interessant....De generaal vond vooral de Taiwanese wodka erg interessant, en kwam telkens met mij proosten. Ik had het concept van ‘Ganbei’ niet helemaal goed begrepen, aangezien ik dacht dat dat gewoon proost betekende terwijl het iets als ‘ad fundum’ betekende. Al heel snel was de generaal aan alle tafels aan het vertellen dat ‘die gast’ uit Holland (Helan ren) enorm kon zuipen (omdat ik dus steeds ganbei zei, dus hij moest adten, en ik daardoor dus ook)....en moest ik dus aan elke tafel minimaal 3 shots wodka wegtikken....met de generaal die vrolijk meedeed. Aangezien de dames niet dronken, mocht ik ook nog eens dubbel. Lachen dus....en ik heb nooit geweten dat ik zo goed tegen wodka kon. Na heel veel eten, wodka, lachen en bedankjes was het tijd om te vertrekken. Maar niet voordat we nog even langs het lokale politiebureau geweest waren waar een politieagent thee voor ons inschonk (want ja....dat deed ie natuurlijk wel voor de hoofdcommissaris). Daar kwam ik in de toilet de generaal ook weer tegen, die niet meer echt recht op zn benen kon staan. Ha....sukkel :P

Als ik dit zo teruglees lijk ik wel helemaal losgeslagen hier....feesten enzo....maar dat valt eigenlijk allemaal wel mee. De ratio feesten/serieus doen is ongeveer 20/80 :) En...het heeft overigens ook wel een doel; nieuwe mensen ontmoeten èn als China Taiwan ooit aanvalt, of ik ooit in de problemen kom met de politie hier in Taipei....weet ik wie ik moet bellen...

Oww....trouwens....ook wel een rare gewaarwording, er was hier laatst een aardbevinkje. Een kleintje maar...maar toch, tis heel raar als alles begint te trillen.

Mn vingers zijn moe van het typen, ofwel ik heb geen zin meer.....dus ga ik er een eind aan breien. Rest mij nog even mijn adres en telefoonnummer in Taiwan te vermelden, want dat was ik de vorige keer vergeten:

Telefoon: +886-9-30 52 55 44 (mobiel)
+886-2-823 71462 (vast)

64, Chih-Nan Rd., Sec 2, Wenshan, 116, Taipei Taiwan, R.O.C.
Boys’ Dormitory 9 No. 9325

Dat was m.....ik ga maar eens studeren voor morgen....kijken of ik het karakter voor ‘hond’ onder de knie kan krijgen...
Zaijian,

Bó Mài Kè (Michael)


p.s. tnx voor jullie reacties en mailtjes allemaal....blijft leuk!