Chinezen vs. Amerikanen?!

Goed,

op veler verzoek....een nieuwe update :D!
Inmiddels zijn we in Chengde aanbelandt, een stadje ten noorden van Beijing. Chengde is nou niet echt een hotspot voor jongeren zijn we achter gekomen. Het uitgaan gisterenavond bleef namelijk beperkt tot het kijken naar dansende oma's die heel exotisch met hun waaiers op het ritme van de trommels stonden te heupwiegen. Toch nog maar een biertje gepakt om dat beeld van ons netvlies te krijgen....
Behalve de dansende oma's is Chengde ook een toonbeeld van chineze kopieerkunst. We hebben namelijk gisteren een tour gemaakt op de fiets langs alle tempels in de buurt. En zowaar kwamen we daar een REPLICA van het potala paleis (Tibet, Lhasa) tegen. Zag er op zich wel vet uit van een afstand, maar na nadere inspectie bleek dat een aantal gebouwen alleen muren waren en dat een groot aantal ramen slechts childeringen op de muren waren. Beetje jammer....alle overige tempels en het park dat we bezocht hebben, maakte de farce die Potala replica heet, weer helemaal goed.

Even terug naar Beijing, want daar waren we gebleven met het vorige verhaal. Er zijn een aantal dingen die je moet doen als je daar bent, waarvan nummer een de verboden stad bezoeken is en nummer twee de chineze muur beklimmen. Nummer drie is waarschijnlijk pekingeend eten...waarom vraag ik me echter af, want dit was niet zo speciaal.

Maar goed....nummer 1&2 zijn wel zeer indrukwekkend, voor mij sprong de verboden stad er echter toch wel bovenuit.
De stad is immens: 74 hectare en 9999 kamers. 9 is namelijk een heilig getal voor de chinezen. Behalve de indrukwekkende afmetingen is elke mm van de stad tot in detail zo mooi mogelijk gemaakt....van draken schilderingen op de plafonds tot de terracotta beesten op het dak. Onvoorstelbaar hoeveel werk daarin heeft gezeten.
Jaaaa....die keizer had het goed voor mekaar. Enige minpuntje was dat we zowat over de chineze hoofden kon lopen...maar ach we hebben Gugong (verboden stad) gezien en daar ging het om....weer een levensdoel minder ;).

De dag voordat we de verboden stad hebben bezocht, hebben we ongeveer 5 km gewandeld in de bloedhitte (35 graden) over de chineze muur. We hadden het minst toeristische stuk uitgekozen: het traject van jinhsanling naar simatai. Dit is overigens ook het minst gerestaureerde en meest ruige stuk van de muur....vandaar dus ook zo weinig toeristen. Ook hier hadden die chinezen het allemaal goed voormekaar. Tering (excusez le mot) wat een bouwwerk......het 'eggie' valt in het niks bij alles wat je ooit op plaatjes gezien hebt. Beetje jammer wel dat er de hele tijd verkopers ("strontvliegen" volgens E.T.) achter ons aan zaten. Ik had echter wel een aardige, waarmee ik mooi mn chinees kon oefenen.

De overige dagen in Beijing hebben we fieten gehuurd waarmee we door de hutongs zijn gaan crossen, plus alle andere tempels, parken etc bezocht. Daarmee hebben ons leven met ongeveer 1 jaar verminderd....ten eerste door de smog die altijd aanwezig lijkt te zijn in beijing. Ten tweede omdat al fietsend de taxi's ontwijken zoveel adrenaline losmaakt; dat kan nooit goed zijn voor het hart ;).

Wat ons overigens opvalt is dat de chinezen verdomd veel op de Amerikanen lijken. Ze hebben ook grootheidswaanzin....zie muur en verboden stad. Economisch zijn ze de opkomende macht en het land waar dromen waarheid kunnen worden (zelfde als in the USA 50 jaar geleden). Zelfs sommige irri gewoontes delen ze: De amerikanen zijn luidruchtig met hun stem. De chinezen ook...maar zij zijn ook nog eens extra luidruchtig wanneer ze roggelen, en dat doen ze nogal vaak.

Zometeen gaan we me de trein richting Datong en vervolgens Xian.... tot de volgende update dus weer!

Zaijian,

Mike