Taiwan’s finest....

Voordat ik over mijn eerste dagen in Taiwan ga vertellen moet ik echt eerst even mijn hart luchten over gisterenavond. Een bizarre, supervette avond die ik hier achter mijn bureautje met mijn brakke hoofd nog een beetje zit te verwerken onder het genot van een instant noodelsoepje. Goed...komt ie :)! Ik heb hier de eerste dagen op de campus een aantal exchange studenten ontmoet, en gisteren zijn we in downtown Taipei naar een of andere exclusieve club geweest waar ze ladies night hadden (wat dus betekend dat de heren dubbel mogen dokken om binnen te komen). Zodra ik een voet over de drempel had viel me één ding op: er liepen allemaal mooie vrouwen rond! Totale verbazing / shock! Dit waren totaal andere exemplaren dan die je op straat tegenkomt....om even een (stereotype) beeld te schetsen: kniekousen dragende, giechelende, naar de grond kijkende meisjes met af en toe een SPONSBOBMONDKAPJE op (WTF!!!) tegen de vervuiling. Deze meisjes hadden blijkbaar allemaal even een ‘Lecootje’ gepakt en zagen er nu uit als de beruchte Nederlandse breezersletjes, maar dan wel in het kwadraat. Mijn ogen uitkijkend loop ik met een ‘Taiwan’s finest’ biertje samen met Fabian (exchange student) richting de dansvloer om daar eens lekker mee te gaan heunen met de dansende massa. Wat schertst mijn volgende verbazing, binnen 1 minuut heb ik mijn eigen kleine lotusbloem geregeld....hadsidikkie. En t werd nog mooier, want op een gegeven moment gingen de barmannen en –vrouwen een beetje jongleren met brandende flessen en al vuurspuwend het publiek opwarmen voor de danscompetitie (lees: ordinaire vleeskeuring). Voor 6000NT$, zo’n 150 euries, moesten de deelneemsters zo wild mogelijk doen. Nou....dat deden ze dan ook :). Degene die uiteindelijk won flikkerde in totaal 3 keer van het podium af, zo bezopen was ze, maar won wel aangezien bijna alle kleren uitgingen en de paar honderd man in de zaal de binnenkant van haar BH ook even mochten bekijken. Pfuuuu....ik snap niet dat je jezelf zo te koop zet....maar lachen was het wel voor ons :D

Hèhè...dat lucht op....mn hoofdpijn is ook ineens een stuk minder :). Terug naar al dat wat ik meegemaakt heb voor gisterenavond. Te beginnen bij afgelopen vrijdag, toen ik uitgezwaaid ben door mn ouders, Tim en Bianca (super leuk dat je er was apie!) en op weg ging naar een niet al te aangename vlucht richting Taipei. Dat begon al bij het boarden toen een douanebeambte mij erop wees dat ik 25ml parfum teveel bij me had...tjakka...kon ik zo een nieuwe fles Calvin Klein Obsession à 50 eurakels in de prullenbak flikkeren. Met pijn in mijn hart en portemonnee zocht ik mijn plaatsje in het Taiwanese vliegtuig (Eva Air) op. En ik zou toch zweren dat ik minder beenruimte had dan bijvoorbeeld bij KLM, wat niet echt relaxed is aangezien ik redelijk lange stelten heb. Gelukkig was het eten lekker en het gezelschap aangenaam. Op Bangkok Airport heb ik het vuur uit mn sloffen gelopen om de aansluitende vlucht naar Taipei te halen...om 07:29 kwam ik bij het vliegtuig aan wat om 07:30 zou vertrekken (thanks for waiting guys :)). Eenmaal in Taipei aangekomen een hotelletje opgezocht waar ik ontvangen werd door Chubby de tweede (ET  Chubby de eerste – buik + snor & natuurlijk het monotone gezeur = een goed beeld van mijn gastheer :)). Na vriendjes gemaakt te hebben met de Amerikanen werd het zondag toch echt tijd om weer te vertrekken, richting mijn einddoel dit keer: de campus van de National Chenghi University.

Daar aangekomen bleek maar weer eens dat er absoluut niets geregeld was voor me. Ik kwam aan bij de poort en na in gebrekkig chinees uitgelegd te hebben aan de bewaker dat ik mandarin student was en naar de dormitory wilde, gaf hij me een kaart en wees naar de berg achter ons. Hmmmm.... De kaart was hopeloos en snel was ik dan ook redelijk verdwaald op de immense campus (ik denk minimaal 2x zo groot als TEC Guadalajara). Gelukkig vroegen twee voorbijgangers op dat moment: “Do you need help?” Ik zei: “Ja, I think I do,” waarop zij antwoorden:”oooooh, ben je nederlands.” Juste....je komt ze ook overal tegen die Nederlanders haha. Vond ik echter helemaal niet erg dit keer, want die jongens hebben me even geholpen met het vinden van de dormitory, die boven op de berg lag waarnaar de bewaker had gewezen, en toegang te krijgen tot mijn dorm. Eerst natuurlijk even bij die van hen langs, en die kamer zag er niet beroerd uit. Met zn tweeën op een redelijk ruime kamer. Ik bleek echter in de andere vleugel te zitten....en toen de deur van mijn kamer dan ook openging keek ik, na bijgekomen te zijn van de knoflook/zweetvoetenlucht, recht in niet één maar drie paar spleetoogjes. Gezelligheid :)....”meet your roommates: Chang Chung, Stom en Keng Yu.” Dat was wel even wennen, met drie gasten op een kamer die 12 uur per dag studeren en niet echt heel erg sociaal zijn. Gelukkig gaat het nu al een stuk beter en is het best gezellig....ze hebben me zelfs uitgenodigd voor een dinertje met hun vrienden om me typisch Taiwanees eten te laten proeven :D.

Na mijn intrek in de dormitories is alles eigenlijk in een stroomversnelling geraakt: introductiedag gehad, veel exchange studenten ontmoet (veel meer Nederlanders dan ik had verwacht), het centrum van Taipei bezocht inclusief het hoogste gebouw ter wereld: de Taipei 101, en allerlei praktische dingetjes geregeld zoals sportkaarten. Ik ben overigens optimistisch te werk gegaan wat dat betreft, ik heb nu namelijk een abonnement voor het zwembad, het fitnesscenter en tennisles....als ik het allemaal ook daadwerkelijk volhoud kom ik dus terug als tarzan ;) Wel een tarzan met een rotte rug, want het matras waar ik op slaap heeft een rieten bovenlaag en is ongeveer 2cm dik.

Conclusie....alle begin is moeilijk, maar het gaat helemaal goed komen hier....ik heb mn draai gevonden. Morgen nog een feestje in een café dat gerund wordt door een Amsterdammer, zaterdag misschien terug naar de bar waarmee ik deze update begon (ze hebben “dirty evening” dus ik ben wel benieuwd wat dat inhoudt :P) en maandag beginnen de lessen. Ik ben per slot van rekening hiernaartoe gekomen om met een bepaald doel....mandarijn leren!

Dat was m voor nu....tot de volgende update :)

Beso en Zàijiàn,

Michael


P.s. blijf vooral allemaal emailen, berichtjes plaatsen, faxen etc...vind ik hartstikke leuk!