Hong Kong.....2x!!!

Aangezien Tim ook zijn ei kwijt moet....dit keer twee verhaaltjes....een van mij en een van Tim :). Of eigenlijk....één verhaal, twee perspectieven. Voor Tim’s verhaal scroll je als de wiedeweerga (mooi woord :P) naar beneden....en die van mij begint hieronder:

Na zojuist weer begroet te zijn door de inmiddels bekende geur van zweet, voeten en noodles die karakteristiek zijn voor de mannen-dormitory, kruip ik achter mijn computer na een week van afwezigheid in Taipei. De afgelopen 9 dagen heb ik namelijk het ene ‘vreemde land’ achter gelaten voor twee anderen: Hong Kong en China, waar ik een hele vette trip heb gemaakt samen met Tim, Daniela en Simone.

De reis kon niet beter beginnen, want de staf van Eva Air was zo vriendelijk geweest mij voorin het vliegtuig te zetten. Geen delftsblauw KLM huisje jammergenoeg, maar voor de rest minstens net zo relaxed :). Overigens op de terugweg was het helemaal mooi, want toen vloog ik First class, met de complimenten van de captain van de China Airlines 747. Muhahaha...zo kom je nog eens ergens als men denkt dat je airline staff bent (bedankt pap!)....asociaal decadent natuurlijk (en ik besef me ook terdege hoe uitzonderlijk dat is hoor jongens!!!).
Maar goed, aangekomen in Hong Kong op zoek naar Tim....die niet zo moeilijk te vinden bleek aangezien hij 1,82m is, blond haar heeft en geen spleetogen.....zeg maar: de anti-chinees :) Eenmaal aangekomen in de stad een hotel gevonden in Kowloon (een stadsdeel) op 3 minuten lopen van de haven en het bekende uitzicht op Hong Kong central (het zakelijke district, zeg maar het Manhattan van Hong Kong). Een perfect startpunt dus om de stad te gaan ontdekken. Een stad die een soort Amsterdam in Azië bleek te zijn: een smeltkroes van culturen.....ontzettend veel Indiërs, Pakistani, Afrikanen....alles eigenlijk. Dat vond ik opvallend eigenlijk, want dat heb ik eigenlijk in nog geen enkele Aziatische stad gezien waar ik geweest ben....vaak was je als buitenlander toerist, of zonderling. Overigens gaat de vergelijking met nog een andere Nederlandse stad ook op: Beverwijk. Vooral Kowloon is één grote zwarte markt waar je werkelijk ALLES kunt kopen. ‘Lolex’ en ‘cheap suits’ voeren echter de boventoon, en worden op elke kruising wel aangeboden.

Nadat de dames zich bij ons gevoegd hadden zijn we de stad gaan ontdekken (Central, Kowloon, Mongkok etc) en hebben we natuurlijk alle standaard toeristen plekken bezocht :), waaronder het ‘ten thousand buddhas monastery’, de grootste buddha ter wereld op het eiland Lantau en het uitzicht op de haven vanaf Victoria Peak. Nou kan ik dat allemaal wel in geuren en kleuren gaan omschrijven....maar dat lijkt me zinloos....check de foto’s, of sla aan t googelen! Vanuit Hong Kong zijn we vervolgens doorgereisd naar Guangzhou in China, aangezien Tim dat stempeltje nog niet in zn paspoort had ;). Vanuit Guangzhou (typische stinkende Chinese miljoenenstad alwaar de cheap ass shoppingmalls en hoge gebouwen welig tieren) hebben we de nachtbus gepakt richting Guilin. Het landschap van Guilin staat bij de Chinezen bekend als “het fijnste onder de hemel.” De weg naar die hemel was echter een hel, want het leek wel of de buschauffeur 13 uur lang off road aan het crossen was met duizelingwekkende snelheid, wat ervoor zorgde dat de nacht best gezellig was maar redelijk slapeloos. Enigszins gebroken kwamen we dan ook in Guilin aan waar we door opper bamihakker Mike Lu mee werden genomen naar 3 hotels voordat we eindelijk bij zijn beste hotel aankwamen waar hij ons voor E3,50 een supermooie kamer aan wist te bieden (met ECHTE bedden :D:D:D). Mocht ook wel, want we waren bijna overleden tijdens onze hoteltour toen de ‘clazy’ taxichauffeuse kleurenblind bleek te zijn en op een driebaansweg tegen het verkeer in ging rijden omdat ze moest keren. Interesting....
Na Guilin bekeken te hebben....kloostertjes en heilige bergen enzo ;)....zijn we weer met Mike Lu de boot in gegaan, dit keer voor een cruise van Guilin naar Yangshuo. En ondanks de bewolking was het toch wel een heel erg mooi boottochtje. Nu begrijp ik ook waarom Guilin het fijnste onder de hemel genoemd wordt: vanwege het spectaculaire karstgebergte (zie foto’s). Eenmaal aangekomen in Yangshuo, dat overigens midden tussen die bergen ligt, besloten we dat Mike Lu ons tot nu toe redelijk veel goeds gebracht had en dat hij daarom nog wel een keer iets voor ons mocht regelen. Dus bracht hij ons, nadat we het dorp bekeken hadden, naar de mooiste openlucht voorstelling die ik in mijn leven gezien heb. Met de bergen als achtergrond werd er op een meertje een adembenemende lichtshow/opera opgevoerd. Once more....zie de foto’s, want die zeggen meer dan duizend woorden. Terwijl mn camera de foto’s nog aan het verwerken was zijn we doorgescheurd richting de nachtbus die Mike Lu speciaal op ons had laten wachten, om in een echt bed (van 1,60 m) te kruipen. Nou is 1,60 m niet echt groot, maar wel veel beter dan een stoel. Dus Mike Lu...bij deze: xiexie ;)

Na weer een nachtje bussen kwamen we aan in Shenzhen, waar we een vriendin van Danny ontmoette die ons meenam voor een ontbijtje....een stevig ontbijtje op zn zachtst gezegd. Haar pa was er namelijk ook bij en die maakte van de gelegenheid gebruik om zijn buitenlandse gasten vol te stoppen. Die aap had iets van 20 gerechten besteld, die we natuurlijk allemaal moesten proeven. Na een bladerdeegbal met rauw vlees erin heb ik mij geëxcuseerd en ben ik naar de WC gevlucht....dat trok ik niet. Zelf Tim had het er ff moeilijk, terwijl die toch redelijk kan bunkeren. Nou vertelde James (een Engelsman die hier ook in Taipei studeert) me dat hij in Beijing in een restaurant gezeten had waar de kotsbakken naast de tafel stonden....dan kon je kotsen en meteen weer door(vr)eten. Is dus heel normaal hier blijkbaar....je helemaal misselijk vreten.
Na onze kennismaking met de cantonese gastvrijheid zijn we gaan shoppen. Shenzhen is namelijk nog beter geschikt voor dat doel, aangezien alles een stuk goedkoper is dan in Hong Kong. Na al onze Renminbi’s opgemaakt te hebben zijn Tim en ik teruggereisd naar Hong Kong, dat 40 min verderop lag. We hadden namelijk besloten de dag erop, de laatste dag van onze vakantie, door te brengen in Macau. Het was echter zo duur om in Macau te komen dat we dat plan maar terzijde hebben geschoven en in Hong Kong zijn gebleven en daar zijn gaan spazzieren. De dag, en onze trip, hebben we in stijl afgesloten door een cocktail te gaan drinken in de bar op de bovenste verdieping van het Peninsula Hotel, het beste hotel van Hong Kong. Voor de prijs van die twee cocktails hadden we ook een one way ticket Macau kunnen kopen.....maar dat mocht de pret niet drukken....we hebben lol gehad :)

Zondagochtend was het tijd om weer richting ‘huis’ te vertrekken, en na afscheid genomen te hebben van Tim kon ik hem uitzwaaien vanuit mijn stoel. Hij steeg namelijk op toen het vliegtuig waarin ik zat richting de startbaan taxiede. Dat was toch wel raar...

Omdat we redelijk vroeg vlogen, was ik op tijd terug in Taipei voor de paaslunch. Paaslunch???.....t was als als een tietje zonder tepel....een broodje Ba-Pa-O. Niks paasstol dus.....maar gelukkig had ik nog 1 zak drop, 1 pak stroopwafels en paaseitjes om me het ‘paasgevoel’ te geven (wat is dat eigenlijk...paasgevoel?). Aardig als ik ben heb ik natuurlijk mijn drop met mn kamergenoten gedeeld....ghegheghe....ze vonden het niet echt lekker. Lekker voor ze....hadden ze mij maar geen ‘stinky tofu’ moeten laten proeven....dat smaakt namelijk net zo erg als het klinkt.

Nu weer terug in Taipei....terug naar het ‘normale’ leven.....en de examens komen eraan, dus ik moet vol aan de studie. Ik heb in ieder geval een supertrip om aan terug te denken waarin we veel gedaan hebben, erg mooie dingen gezien hebben en zeer veel gelachen hebben (Tim...ouwe chopstick :P).

Tot snel....baibai,

Bo Mai Ke – Michael


p.s. For the record...Hong Kong is natuurlijk eigenlijk geen land op zichzelf....maar een speciale administratieve regio van China.







TIM’S STORY:
Afgelopen week heb ik mij 9 dagen tussen de bamibakkers moge mengen. Dit was voor mij de eerste keer dat ik alleen IPB (als KLM staf) vloog dus dat was met klamme billetjes wachten tot ik mee kon. En aangezien ik nu dit verhaal schrijf is het allemaal goed gekomen. Het was zelfs zo goed gekomen dat ik met mijn decadente derrière in de business class zat. En aangezien dit de keuze van films verbreed tot een stuk of 20, is het te begrijpen dat ik vrijwel niet geslapen heb onderweg. Dit betekende dus dat ik de eerste dag als een suffe Sjaak door Hong Kong heen slenterde.
Maar terug naar de aankomst op Hong Kong. Ik moest namelijk eerst nog een uur wachten tot Mike zou landen. Dit heb ik dan ook heel nuttig ingevuld met voor mij uit staren en muziek luisteren.
En ik moet toegeven dat zelfs in mijn brakke toestand het toch wel erg leuk was om mike terug te zien. Helemaal omdat het niet bepaald om de hoek is.
De 1e 3 dagen hebben we in Hong Kong doorgebracht. Wat kloosters in de buurt bezocht en naar (volgens mij) de grootste buddha ter wereld geweest. Over Hong Kong zelf valt weinig te melden. Het is echt een metropool. Wat betekend dat er veel hoog bouw is... alleen maar eigenlijk. En dat het net een grote zwarte markt is.
Dinsdag zijn we naar Guangzhou vertrokken om daar de nachtbus naar Guilin te nemen. In Guilin hebben we een mooie rondvaart gemaakt over en rivier waarvan ik de naam niet weet maar wel zeer mooi was. En dan vooral het landschap want de rivier is gewoon water natuurlijk. Maar wat nog het mooiste was, was de ontmoeting met onze persoonlijke wegwijs-chopstick Mike Lu. En dat bleek voor en nadelen te hebben. Hij zorgde namelijk voor de hotels en boekte een voorstelling (kom ik later op terug) en ook nog de nachtbus naar Shenzhen. Klinkt allemaal prima totdat het fenomeen tijd een rol gaat spelen. Want de voorstelling (openlucht voorstelling met bergen als achtergrond en het speelde zich af op het water met allemaal lichteffecten en opera und so weiter) Maar deze voorstelling zou om half 8 beginnen. Dit betekende dat we precies de bus (van 21.00) zouden halen. Alleen een probleempje Mike Lu zou ons om 7 uur bij het hotel ophalen en dit werd half 8. Bleek de voorstelling pas om 8 uur te beginnen. Nou kan je je voorstellen dat het hier en daar wat stressen was om de bus nog te halen. Uiteindelijk heeft de bus nog een half uur op ons staan wachten.
Met die bus zijn we naar Shenzhen gereden en daar hebben we daar het nodige aan shoppen gedaan. Die zelfde avond weer terug naar Hong Kong omdat het plan was op zaterdag Macau met een bezoek te vereren. Maar dit ging helaas niet door omdat half China in de rij stond en de enige andere optie een overtocht met de helicopetetter. Maar wij hebben niet het budget van ene Mr Cruz ofzo dus dat ging hem niet worden.
Toen hebben we maar besloten om de week op een andere manier af te sluiten. Dit hebben we namelijk op de topfloor bar van het Peninsula hotel gedaan. We hebben het daar maar op een cocktail gehouden want daarna was mijn bankrekening leeg. Ik mocht namelijk leuk 260 Hongkong Dollar (26eu) betalen voor 2 cocktails. Aangezien je daar in Hong Kong 30 bier van kan drinken vonden we het wel genoeg. De volgende dag gingen we dus weer terug :( En nu is die volgende dag en zit ik in het vliegtuig dit verhaal te schrijven. Op het vliegveld nog afscheid genomen van Mike want die zie ik nu 2 maanden niet aangezien hij weer terug naar Taiwan gaat. Maar ik kan dus zeggen dat mijn eerste backpack reis perfect bevallen is en er nog wel wat gaan volgen denk ik. En de eerst volgende staat al voor volgende week vrijdag naar Zuid-Afrika gepland. Dus geen tijd om bij te komen en misschien knal ik daar ook nog wel een verhaal van op Mike zn site.


Kusje Tim