BIRTHDAY & illigaal spazieren

Hola,

Ten eerste wil ik iedereen bedanken die me een sms, email of bericht via de site heeft gestuurd!!! De strekking van elk was ongeveer: maak er een 'chinees' feest van. Dat is redelijk aan het lukken al zeg ik het zelf. Deze verjaardag is in ieder geval anders dan alle andere die ik tot nu toe mee heb gemaakt en zeker een stuk interessanter ;)

Zo begon vanmorgen de dag niet met uitslapen gevolgd door een ontbijtje op bed....maar door een luid zingende E.T. en jochem die mij omstreeks 05:30 kwamen feliciteren. Twee schorre raven die om 5 uur 's morgens een liedje gaan zingen...je had ze moeten horen haha :D. De reden waarom dit zo vroeg moest was dat we om 06:20 de bus vanaf Huangshan naar Hangzhou moesten hebben. Het ontbijt werd dan ook op het busstation genuttigd en was (hoe kan het ook anders): NOODLES!!!
Iemand die waarschijnlijk ook noodles als ontbijt had gehad, maar het waarschijnlijk niet zo lekker vond ofzo, was het ventje tussen Jochem en mij die gedurende de 6 uur durende reis 2 zakjes noodles in vloeibare vorm uit zijn maag viste. Dit in combinatie met de constant luid roggelende vrouw achter ons en de landweggetjes waar de bus met 60 km/h over heen scheurde, maakte deze ochtend interessant doch slopend. Gelukkig gaat de dag goed aflopen, want we gaan eten in een van de luxeste restaurants van Hangzhou. Kom maar op met die gebraden hond dus....

Voordat die hond al dampend op de tafel verschijnt, zal ik even vertellen wat we nog meer beleefd hebben na de beklimming van Huashan (Shan is berg in het chinees).
Allereerst zijn we doorgereisd naar Luoyang, waar niet echt bijster veel te doen was. Dat slaan we dus ook even over in deze update. Na luoyang zijn we naar Shaolin gegaan, daar waar Kungfu geboren is. Meteen toen we de bus uitstapte was dat duidelijk te merken, want voor een enorme kungfu school stonden ongeveer 100 mennekes Bruce Lee zeer geloofwaardig na te doen. Vet dus!!! In Shaolin hebben we de hele dag rondgehangen; de tempel gezien en hoe die gasten trainen. Dat laatste zijn ze erg goed in, want ze houden het van 's morgens vroeg tot 's avonds 20:00 vol. Daar kan Tim nog een puntje aan zuigen ;)(geintje tim).

Na Shaolin zijn we doorgereisd naar Zhengzhou waar we direct naar het 'civilized airport' (de chinezen zijn niet zo goed in engels) doorgereden zijn. Het plan was om vanaf Zhengzhou naar Hangzhou, een plaats een paar honderd kilometer onder Shanghai, te vliegen. Natuurlijk ging dat helemaal de mist in, want Thor had besloten een enorme storm boven Hangzhou te hangen. De captain besloot dus verder te vliegen naar de tweede bestemming, Fuzhou, wat 500 km uit de slinger lag. Vervelend...:S. De stewardess kwam ons echter meteen vertellen dat we indien mogelijk dezelfde avond nog terug zouden vliegen. Na 2 uur wachten in Fuzhou gebeurde dat ook, waardoor we rond 0200 in Hangzhou een hotel moesten vinden. Uiteindelijk allemaal gelukt...en dus konden we na een detour van een slordige 1000 km het keiharde spartaanse bed opzoeken.

Na een dag gespaziert te hebben in Hangzhou zijn we doorgereisd naar Huangshan, een dorpje dat midden tussen de zogenaamde 'gele bergen' ligt. Deze gele bergen zijn zo beroemd geworden door de talloze dichters en schilders die er hun inspiratie zochten in de adembenemende uitzichten. Vooral de zonsopgang zou spectaculair moeten zijn. Om deze reden wilden wij dus de berg om 2 uur 's nachts gaan beklimmen om zo de zonsopkomst mee te maken. Als door de chinezen zelf en de Lonely PLanet de zonsopkomst als geweldig wordt beschreven, ga je er wel vanuit dat je 's nacht ook het park inkan en dus de berg op kunt. Het was dan ook een flinke domper toen wij in het holst van de nacht voor een gesloten poort stonden. Teruggaan was natuurlijk geen optie...dus moesten we om het hek heen. Dat bleek makkelijker gezegd dan gedaan. We zijn uiteindelijk door een bamboebos heen gekropen om daarna boven een klif ons richting het begaanbare pad te begeven. Toen ik net achter de toeganspoort stond, en het dus was gelukt om illegaal het park binnen te komen (voor de duidelijkheid: we wilden niet de toegansprijs onduiken, dat was een mooie bijkomstigheid, het ging ons om die zonsopgang). Toen ik echter achter die poort stond Et en Jochem op te wachten, besloot de bewaker wakker te worden en te gaan onderzoeken waar die rare lichten toch vandaan kwamen. Met knikkende knieen en het beeld voor ogen van een chineze cel ;) ben ik het pad afgesprint om me tijdelijk te verstoppen. Et en Jochem hingen overigens nog aan de rotswand. Uiteindelijk heb ik in een droge rivierbedding ongeveer een uur zitten wachten, terwijl er constant mannen met zaklampen langskwamen en over die rivier schenen. Later bleken dat natuurlijk dragers te zijn en helemaal geen parkwachters, maar goed dat wist ik toen niet. Al die tijd had ik ook geen idee of Et en Jochem al gepakt waren. De fluitsignalen had de chinees die bij de poort stond namelijk meteen door. Net toen ik besloten had om gewoon naar boven te lopen, kwamen Et en Jochem langslopen. Ze waren gepakt, hadden gewoon betaald en mochten doorlopen terwijl het park nog niet open was. Achteraf dus een redelijk zinloze expeditie...aangezien we die zonsopgang natuurlijk helemaal gemist hadden. Heel verhaal om niks dus, want het leukste/mooiste moet nog komen en dat kan ik wel in een zin af: de bergen en het uitzicht vanaf de top waren inderdaad adembenemend mooi!!!

Na onze illigale spazier partij op de berg zijn we teruggereisd naar Hangzhou, waar we nu nog steeds zijn. Morgen gaan we via Ningbo naar Putaoshan, waarna we naar Shanghai gaan. Misschien dus nog een update vanuit shanghai en anders gewoon weer vanuit NL :S.

Tot snel,

Mike

p.s. bij deze willen wij onze sponsoren bedanken: onszelf en degenen die ons betalen voor al het harde werk dat wij in de afgelopen zomers gedaan hebben. Plus onze ouders en vrienden als morele sponsoren natuurlijk ;)